André De Greef (1877-1951) leerde op 14 jarige leeftijd zijn stiel als biertonnen bouwer in een Brusselse brouwerij. Toen hij de knepen van het vak beheerde begon hij in 1904 een eigen zaak op den Dries. Ondernemend en boordevol ideeën was hij van oordeel dat hij beter zijn tonnen zou verkopen met… bierinhoud. Dit gebeurde rond 1917, en op korte tijd bouwde hij zijn zaak uit tot een volwaardige brouwerij met een aanpalende mouterij die toeliet om zelf zijn grondstoffen te ontwikkelen. Het zuiver water kwam van de Kwadebeek, waar een pomphuis stond dat het water naar de brouwerij leidde. Geuze en Faro (vanaf 1932) waren de hoofdbieren, maar tussenin (1925) werd er ook overgeschakeld naar lichtere bieren, waaronder de succesrijke Charlot.

Collectie Dominique Olivier

Het “transport” wagenpark, voor de jaren ‘20 met paard en kar, na de jaren ‘20 met gemotoriseerde voertuigen. 

Voor de reclamestoet(en) en carnaval werd deze vrachtwagen gebruikt

Komende van de Lindestraat, zicht op den dries en op de brouwerij.

Op 26 mei 1918 brengt André en zijn gezin met paard en koets een bezoekje aan de stad Halle, kort na de opening van de Brouwerij.

Louis en zijn zoon Alfons naast hun nieuwe Opel Kapitan, achteraan is de verbindingsbrug duidelijk zichtbaar.

Halverwege de jaren ’50 liet de concurrentie van de grote brouwerijen zich duidelijk voelen. Geuze met een lang rijpingsproces, dat dure investeringen vereiste was niet meer rendabel en er werd beslist om de activiteit te stoppen in 1967. Daar t.o.v. werd de capaciteit van de mouterij opgedreven. Tijdens een tiental jaar verlieten dagelijks een tien ton mout het bedrijf, ook naar Congo (toen nog Zaire). Er werd dan voor het eerst beroep gedaan op buitenlandse arbeidskrachten (Italianen en Marokkanen) die verbleven in de kamers boven de Brasserie en de garage alsook in de werkmanshuisjes in de Hof-ten-Hout.

André De Greef, stichter zaakvoerder (1877-1951)

De verbindingsbrug tussen de brouwerij en mouterij.

De brouwzaal met mechanische aandrijving door stoomkracht.

Komende van de Terheidestraat, zicht op den dries en op de garage.

Foto: Linda Louckx

André werd geholpen door een Duitse chemicus voor de kwaliteit en “taste”. Er was export naar het buitenland (ook naar de USA). Rodea was een grote KMO, met permanent een vijftigtal arbeiders in dienst. In 1946 werd de zaak overgenomen door zijn vier zonen. Louis was niet de oudste zoon maar werd door André aanzien als zijn opvolger. De drie andere broers (Jean, Alex, Evarist) waren elk verantwoordelijk voor een afdeling (brouwerij, bottelarij, mouterij, secretariaat).

Louis en zijn echtgenote Maria met hun bijna voltallig gezin in de zithoek met zicht op het Koningsplein. Hun zoon Jean-Paul, architect van vorming was een populaire Rodenaar, hij zorgde ook voor de decors van het “Kinderuur” en bouwde o.a. een orgel voor het kerkje van de Hoek en Buizingen waar hij voor de inhuldiging een orgelconcert gaf.