Met de opkomst van de Radio en TV verdwenen langzamerhand onze Zangverenigingen en Fanfares. Muziek werd in huis gebracht. Deze verenigingen speelden nochtans een voorname rol in ons dorp. Bij elke gebeurtenis, processie, inhuldigingen, begrafenissen, stapten de muzikanten vooraan. Deze verenigingen waren met het volksleven vergroeid.
Een fanfare optocht gaf meestal aanleiding tot veel bierverbruik. Tijdens een tocht van Rode centrum tot het kerkje van de Hoek bleef de fanfare voor ieder café een “aireke” muziek spelen, de muzikanten werden beloond met een pintje bier. Rekening houdend (toen) met het aantal cafés op de Lindestraat, speelden de muzikanten al veel valse noten op het Koningsplein.
Rodevroeger beschikt niet over foto’s van deze verenigingen. Dorpsgenoten die erover beschikken mogen ze zeker mailen of overhandigen aan de webmaster!
1915 wordt aangegeven als stichtingsjaar van een Sint-Ceciliakoor. Bezielers ervan waren lokale onderwijzers en onderpastoors die in Rode ook het culturele leven tot bloei brachten. Onder invloed van een bezoek van de Witte Paters van Tongerlo, in de jaren 1940, kwamen de zangers van het doksaal naar vooraan zingen, aan het Maria altaar. Dat was volgens hen liturgischer.
Enkele decennia later werd er ook een vrouwenkoor gesticht en vanaf de jaren 1970 is er sprake van het Gemengd Genesiuskoor. Dit koor zorgde regelmatig voor een “Concert in de kerk”.
Tot heden zetten de koorleden zich in om de kerkelijke vieringen op te luisteren en vormen ze een sterke schakel in het parochiaal leven.
1858-1910
Lokaal: herberg JB. Dandoy, hoek Kerkstraat-Boomgaardweg
De leden droegen een uniform: blauwe kiel, witte broek met zwarte strepen, een hoed en een stok.
1866-1932
Lokaal: Koningsplein
Die vereniging noemde oorspronkelijk “Les Chasseurs de la Montagne” de leden droegen een uniform: rode soldaten pet, zwarte kiel met witte das, rode broek met een brede gele streep en een houten geweer.
1913-1930
Lokaal: Hof-ten-Hout, schrijnwerkerij De Mol-Fellemans
Rond 1940 – 196?
Lokaal: Parochiehuis
1879-196?
Lokaal: gesticht in de Termeulen- Stationstraat, later Brouwershuis- Kerkstraat
Was oorspronkelijk “Bien faire et laisser dire”. Eugeen de Meurs, zaakvoerder van de Papierfabriek, Baron Etienne Rolin, Georges Straete, oud-burgemeester, Gustaaf Swaelens, Fons Van der Gucht, behoorden tot de “Ere” bestuurders.
De fanfare rond 1965 - Foto: Marc Hindrijckx
Georges Straete
Gustaaf Swaelens
Eugène de Meurs
Fons Van der Gucht
1880 – 1940
Lokaal: in Tenbroek
1900 - 1913
Lokaal: in de Hoek
Opgericht door Pastoor Van Overstraeten werd vanaf 1923 tot 1940 “Willen is kunnen”.
1876-?
Ontstaan in de jaren ’50.
The Gymfriends waren de trompetters van de Sint-Genesius turngroep.
Foto : Marcel Hals
Jefke Louckx
Jefke Louckx (12/08/1943), aangenomen zoon van Jules en Fanny, uitbaters van een café op het Koningsplein en ook verkopers van ijskreem, werd op 15-jarige leeftijd wereldkampioen accordeon spelen. Jefke was een grote vedette op de Kermissen eind jaren ’50. De zaterdagavond speelde hij ook meestal in ’t café.
Danny Van de Velde (uit de Nieuwstraat) en Patrick Vandenplas (uit de Hoogveldlaan) werden in de jaren ’70 ook Accordeon kampioenen. Ook waren Mieke Maeckelbergh (Wauterbos) en de zussen Lutgarde en Carina Swalens (Tenbroek) accordeonisten.
Danny Van de Velde
Roman Parijs (°1929 +2010) was de artiestennaam van Frans Deboeck, verzekeringsmakelaar uit Tenbroek en charmezanger na zijn uren. Hij maakte verschillende plaatjes en was regelmatig te horen op de Radio. Plaatjes: Als het haantje kraait, Sympathie, Chanson d’Amour, Zinneke, Every day… Op latere leeftijd trad hij op in de rusthuizen.
Marcel Maas (°1897 +1950) was een Nederlands-Belgisch pianist, geboren in Frankrijk. Maas bracht een zeer breed repertoire van Bach en C° tot de moderne componisten. In 1933 werd hij professor aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel.
Met zijn echtgenote Jeanne Mertens woonde hij enige tijd in het "Hof Krechtenbroek" aan de Bevrijdingslaan, waar ze een concertzaal lieten aanbouwen en regelmatig optredens gaven.
Eduardo del Pueyo (°1905 +1986) staat bekend als een van de grote pianovirtuozen van de twintigste eeuw. Door de Spaanse burgeroorlog vluchtte de familie Del Pueyo in 1935 naar België en vestigde zich in Brussel. Eduardo werd piano-leraar aan het Koninklijk Conservatorium. Hij trouwde met de Belgische schilder Josette Smith.
Vanaf eind jaren ‘40 werd hij docent aan het Koninklijk Conservatorium in Brussel en aan de Muziekkapel Koningin Elisabeth. Onder zijn vrienden telde hij Koningin Elisabeth.
Del Pueyo was jurylid en adviseur tijdens de Koningin Elisabethwedstrijd voor piano en werd ook regelmatig uitgenodigd als jurylid in internationale pianowedstrijden. Hij ligt begraven aan de hoofdingang van het Kerkhof van Rode, naast het kantoor van de opzichter.
© 2020 - 2023 - Deze website is een burgerinitiatief dat door de gemeente Sint-Genesius-Rode ondersteund is.
