In de sixties waren er een zestal orkestjes die zorgden voor de Saturday Night Fever in Rode. De zaterdagavond waren de “Balzalen” in Rode en omstreken bezet door optredens van deze groepjes. Begin de jaren 60 was het Franse chanson nog zeer populair, de hits van Johnny Halliday en C° werden veel gespeeld, halverwege de jaren 60 kwam met de Beatles en de Stones het Engelstalige muziek meer aan bod. De zondagavond waren er quasi geen optredens. De meest gefrequenteerde zalen waren het Brouwershuis (bij “Michel” in de Kerkstraat) en bij De Witte (stwg naar Halle in Tenbroek). Deze zalen werden dan meestal bezet door de meest succesvolle groepen: de Noise-makers traden meestal op in het Brouwerhuis en de Sundowns bij De Witte.
Deze rubriek werd opgesteld met de weetjes van Anny Desmedt, Gilberte Mosselmans, Tineke Walop, Pierre De Broyer, Alain De Ridder, Guy Nekkebroek, John Oscé, Ivan Slabbinck, Louis Tisseghem en Patrick Connoly (uit G-B) waarvoor dank!
Café De Kroon (bij De Witte) was ook ‘t café van Rode Sportief, vergaderplaats van de VAB, waar de theoretische proeven voor het bekomen van een rijbewijs werd afgelegd. De Witte werd later omgebouwd tot Fietsenzaak van Paul Godeau. De winkel figureerde nog in de film van Urbanus, « Hector » en is nu omgebouwd tot woning naast de garage van Pieke Dubois, rechtover de Lidl.
Het « Brouwershuis »gelegen onderaan de Kerkstraat is ondertussen omgebouwd tot een winkel. ‘t Café werd in de jaren ’80 overgenomen door Alice en Jean Giraldo, een judoka leraar, die achteraan ook een fitness en judo zaal uitbaatte (foto dateert uit die periode).
De Noise-makers werd opgericht in 1962 bij Willy Demesmaker, in de Doornlarenhoofdstraat te Rode. De eerste groepsleden waren naast Willy Demesmaker (gitaar), Walter Vanderhaegen (gitaar), Walter was journalist-fotograaf, zijn vader Maurice had een kruidenierswinkel op de Terheydestraat, dat later de winkel van visgerief werd van Jean-Pierre Springael. Freddy Swalens (gitaar) en Johnny ? uit de Eikenbosstraat was de drummer. Omdat ze zoveel kabaal maakten tijdens hun repetities werd voor de groepsnaam The Noise-makers gekozen.
Jean-Pierre Swalens, artiestennaam Danny, kwam er iets later bij en werd de zanger. Jean-Pierre, voor de echte vrienden Pirre Schoen (zijn vader was schoenmaker) was een bekende figuur op de Terheydestraat en den Dries en was gehuwd met Tineke Walop uit Alsemberg.
In de loop der jaren was er ook een komen en gaan van groepsleden, o.a. René Scohy (speelde nog bij de Criminals van Paul Severs), Willy Bracaval, René Ragoen, Jacques Musette (guitarist) et Jean-Paul Musette (bassist) kwamen erbij.
In 1969 brachten ze hun eerste Single uit:
Later gevolgd door een tweede, Pancho Villa (op Monopole Records):
« She wasn’t there » nochtans een B kant, werd het meest succesvolle lied.
Christelle en Ivan Slabbinck (broer en zus) richten in 1962 “The Crickets” op waar Harry Coudron, Guy Nekkebroek en Marcel Arcq zouden deel van uitmaken (Ivan werkte op de technische dienst van onze gemeente Rode). Omdat de naam al bestond werd de naam gewijzigd in “The Fly Traps”, hun eerste optreden was in 1963 tijdens de kermis in Dworp in café De Drie Patrijzen. In 1964 moest Ivan zijn legerdienst doen en Harry en Guy begonnen een nieuwe groep: “The Sundowns”. Er werden speciale pakken op maat gemaakt voor de groepsleden, netjes toen, met een donker kraag en met een das. Guy Nekkebroek met zijn zwarte brilmontuur had de look a like van Hank Marvin van de wereldbekende Shadows (jarenlang de begeleidingsgroep van Cliff Richard). Drummer was Pit (Pieter-Pauwel Vankeerbergen) en bassist Louis Tisseghem (werd later Politieman in Rode). De zanger Harry Coudron had een stem(beetje hees) zoals de toen grote vedette Adamo.
Beluister even hun plaatje en vergelijk. De legerdienst van de groepsleden maakte ook een einde aan de Sundowns.
Hun single op Top Records (1965)
Niet zo populair in Rode maar deden toch veel optredens in en rond de Hoofdstad.
De initiatiefnemers waren de gebroeders Desmedt uit Alsemberg (1964-67), de groep leader van de Tomahawks was Clément Desmedt (gitaar), Robert Desmedt (zanger), Eddy Kaarsmakerij “Bougie”voor de vrienden (bass), Patrick Connolly (drums), Francois Tisseghem (rythme guitar) later vervangen/ bijgestaan door zijn broer Louis en tussendoor ook door Christelle Slabbinck, toen echtgenote van Jean-Pierre Desmedt.
Zoals bij Harry Coudron van de Sundowns was de stem van zanger Robert ook een beetje “hees” en tijdens hun optredens werden dan vaak liedjes van Adamo gespeeld, van Dick Rivers, en de dansvloer was altijd bezet als ze hun interpretatie gaven van Twist à St Tropez…
De naam Tomahawks werd vastgelegd tijdens een autorit naar een RTL (toen Radio Luxembourg) concert wedstrijd in Brugge. Tomahawks was een plaatje van The Cheyennes. Later zouden The Tomahawks een plaatje maken, met als titel: de Cheyennes. De repetities hadden plaats bij de Tisseghems in de Bosstraat in Rode.
Ze speelden o.a. in de Harmonie in Halle, de Empereur in Lembeek, Martini Center in Brussel en de Cinema Trianon in Rode. Ze werden gesolliciteerd om op te treden in het voorprogramma van de Rollingstones in 1966 ter gelegenheid van hun eerste optreden in België (Velodroom in Schaerbeek ondertussen verdwenen). Maar wegens onenigheid stopten de Tomahawks kort daarvoor hun samenwerking. Een gemiste kans, maar het gaf hun de gelegenheid om de Stones (drummer Patrick Connolly sprak van 5 klein mager gay’s) en andere bekenden uit de muziekwereld van dichtbij mee te maken. Little Jimmy and the Sharks verzorgden finaal het voorprogramma van de Stones.
Bij The Black Spurs speelde René Ragoen (gitaar) die later naar The Noise-makers en Q10 overstapte (rechts op de foto) en Roland Heymans (gitaar). De foto werd genomen tijdens een repetitie op de zolder van de familie Ragoen in de Rollebaan.
The Black Spurs wonnen ooit een muziekwedstrijd (op het voetbalveld van Union-St-Gillis). De 1e prijs was een single opnemen. De single is er echter nooit gekomen omdat de groep ondertussen gesplit was. Roland Heymans kwam in 2003 om het leven tijdens een safaritocht in Afrika.
De oorspronkelijke samenstelling : Maurice Vandermaelen (zang) - John Oscé (gitaar) - Pit Azare (gitaar) en Roland Boulenger (bass) die werd vervangen door
Pierre De Broyer. De broer van Pierre, Eric De Broyer (orgel) vervoegde later ook de groep.. Hun “hit” was Cadillac. Na hun ontbinding werd de naam The group six from Franky.
Traden niet veel op in Rode, maar meestal in het Pajottenland zoals de “Music hall Domino” in Galmaarden waar zij ook de “patron” van het etablissement begeleidden.
De samenstelling: Zanger Franky uit Essenbeek werd begeleid door de gebroeders Eric (orgel) met donkere bril, deed ons denken aan Roy Orbison en Pierre De Broyer (bass), John Oscé (gitaar), Annie (accordeon) en drummer Freddy Bonehill. In 1967 wonnen zij de Belgische Beat Beker voor de beste arrangementen en afwerking van de muziek (net vóór de Criminals van Paul Severs).
Later vervoegde solo gitarist Charly uit Zaventem de groep met vooral een Shadows repertoire.
Vanaf 1972 traden zij ieder week-end op in een Brusselse dancing, en later gedurende drie jaar zonder onderbreking elk week-end in “Le Cheval Blanc” (dicht tegen de Beurs in Brussel). Ook in het Docks Hotel (Antwerpen), en de Shape in Casteau traden zij op.
Rond 1966-67 werd ook Q10 opgericht, allemaal Rodenaars, en toch niet zo populair in onze gemeente, de samenstelling: Paul Van Thaelen (zang), Freddy Theys (bass), Alain De Ridder (solo-gitaar), Jan Grysseels (gitaar), Theo Stoop (getalenteerde drummer), Willy Mosselmans (keyboard), René Decoster (saxofoon) en René Ragoen (solo-gitaar). De repetities vonden plaats bij Paul Van Thaelen ter hoogte van het kruispunt Molenweg/Gehuchtstraat. Q10 heeft weinig optredens gedaan, hun repertoire was nog zeer gering toen René Ragoen op jonge leeftijd overleed. De groep werd dan ontbonden na het overlijden van René die zo wat de ziel was van de groep, aldus Alain De Ridder.
De namen die het meest voortkomen in ons overzicht zijn John Oscé, René Ragoen, Christelle Slabbinck en de gebroeders De Broyer en Tisseghem, zij speelden in verschillende groepen..
Een groot deel van deze bandleden zijn inmiddels overleden, Jean-Pierre Swalens overleed in 2019 (geb 1946) in de Dominicaanse Republiek. De overblijvers zijn ondertussen al grootvader en John Oscé is zijn publiek trouw gebleven, hij doet op heden nog regelmatig optredens bij zijn fans van vroeger in de rusthuizen… Wie hem graag boekt voor een optreden met zangeres Greta Van Nuffel : Evergreen Live 0475 79 48 81.
© 2020 - 2023 - Deze website is een burgerinitiatief dat door de gemeente Sint-Genesius-Rode ondersteund is.
