Het station

Enkele leuke wist-je-datjes aan het gebouw

• De gebouwen zijn volledig in baksteen gemetst.
• Aan de onderzijde is er een blauwe steen, en tussen de blauwe steen en de bakstenen muur zitten natuurleien om de talrijke trillingen van de voorbijrijdende treinen op te vangen (met enkel beton (van in die jaren) zouden de muren barsten).
• De voegen tussen de stenen steken er een beetje uit: bij de meeste gebouwen zijn de voegen één of twee mm dieper dan de bakstenen.  Zo’n concept zou tegenwoordig niet meer betaalbaar zijn… Aan enkele muren is dit nog steeds te zien, vele anderen werden hersteld op de “modernere en goedkopere manier”.
  

De uitstekende voegen zijn vandaag nog steeds zichtbaar

Nog een wist-je-datje

Er waren, in tegenstelling tot vandaag de dag, niet één maar twee wachtzalen. Al naar gelang hoeveel men voor een treinkaartje wilde en kon betalen kwam men in één van de wachtzalen terecht, wat afhankelijk was van de drie verschillende klassen. Van hoog naar laag heetten deze klassen de “diligence caisse-berline”, “diligence 2e caisse”, “chars-à-bancs en waggons”. Voor iedere laag van de bevolking was er dus een mogelijkheid om de trein te nemen op hun eigen ‘niveau’. De reizigers uit de eerste twee klassen (diligence caisse-berline en diligence 2e caisse) konden eigenlijk samengevoegd worden, deze klassen waren namelijk bedoeld voor de adel en burgerij, dus economisch toch niet toegankelijk voor andere mensen. Deze wachtzalen waren dus gescheiden, en toegankelijk via aparte toegangsdeuren (later verdwenen deze en werden daar ramen ingeplaatst). (Bron: RU Gent 2010).

Foto: gemeentelijke collectie. In 2021 kunstmatig gekleurd.